VE
RAB Musaya Sina dağında söyliyip dedi:
2.
İsrail oğullarına söyle ve onlara de: Size vermekte olduğum memlekete
girdiğiniz zaman memleket RABBE Sebt tutacaktır.
3.
Tarlanı altı yıl ekeceksin, ve bağını altı yıl budıyacaksın, ve mahsulünü
devşireceksin;
4.
fakat yedinci yılda memleket için tam rahat Sebti, RABBE Sebt olacak; tarlanı
ekmiyeceksin, ve bağını budamıyacaksın.
5.
Hasadının ardından süreni biçmiyeceksin, ve budanmamış asmanın üzümlerini
devşirmiyeceksin; memleket için tam rahat yılı olacak.
6.
Ve memleketin Sebti sizin için, kendin için, ve kulun için, ve cariyen için, ve
yanında misafir olan ücretli adamın ve garibin için yiyecek olacak.
7.
Ve onun bütün mahsulü senin sığırlarına ve memleketinde olan hayvanlara yiyecek
olacaktır.
8.
Ve kendin için yedi yıl Sebtlerini, yedi kere yedi yıl sayacaksın; ve kendin
için yedi yıl Sebtlerinin günleri, kırk dokuz yıl olacak.
9.
Ve yedinci ayda, ayın onuncu gününde yüksek sesli boruyu gezdireceksin; boruyu
kefaret gününde bütün memleketinizde gezdireceksiniz.
10.
Ve ellinci yılı takdis edeceksiniz, ve memlekette, orada oturanların hepsine
azatlık ilân edeceksiniz; sizin için yubil* olacak; sizden her biri kendi
mülküne dönecek, ve sizden her biri kendi aşiretine dönecek.
11.
Bu ellinci yıl size yubil olacak; ekmiyeceksiniz, ve o yılın arttan sürenini
biçmiyeceksiniz, ve budanmamış asmanın üzümlerini devşirmiyeceksiniz.
12.
Çünkü yubildir; size mukaddes olacaktır; onun mahsulünü tarladan yiyeceksiniz.
*
Elli yılda bir gelen azatlık ve meserret yılı.
13.
Bu yubil yılında sizden her biri kendi mülküne dönecek.
14.
Ve eğer komşuna bir şey satarsan, yahut komşunun elinden bir şey satın alırsan,
birbirinize haksızlık etmiyeceksiniz.
15.
Komşundan yubilden sonraki yılların sayısına göre satın alacaksın; ve o da sana
mahsul yıllarının sayısına göre satacak.
16.
Yılların çokluğuna göre onun bedelini yükselteceksin, ve yılların azlığına göre
bedelinden eksilteceksin; çünkü sana mahsullerin sayısını satıyor.
17.
Ve birbirinize haksızlık etmiyeceksiniz; fakat Allahından korkacaksın; çünkü
ben Allahınız RAB’İM.
18.
Ve kanunlarımı yapacaksınız, ve hükümlerimi tutacaksınız ve onları
yapacaksınız; ve memlekette emniyetle oturacaksınız.
19.
Ve yer meyvasını verecek, ve doyuncıya kadar yiyeceksiniz, ve onda emniyette
oturacaksınız.
20.
Ve eğer: İşte, ekmiyeceğiz ve mahsulümüzü devşirmiyeceğiz, yedinci yılda ne
yiyeceğiz? derseniz;
21.
o zaman altıncı yılda üzerinize bereketimi emredeceğim, ve toprak üç yıllık
mahsul verecektir.
22.
Ve sekizinci yılda ekeceksiniz, ve mahsulden, eski zahireden yiyeceksiniz;
dokuzuncu yıla kadar, onun mahsulü gelinciye kadar, eski zahireyi yiyeceksiniz.
23.
Ve yer daimî surette satılmıyacaktır; çünkü yer benimdir; çünkü siz benim
yanımda garip ve misafirsiniz.
24.
Bu bütün mülkünüz olan diyarda toprak için fidyeye müsaade edeceksiniz.
25.
Eğer kardeşin fakir düştü ise, ve mülkünden satıyorsa, o zaman kendisine en
yakın akrabası gelecek, ve kardeşinin sattığı yer için fidye verecektir.
26.
Ve bir adamın fidye verecek kimsesi yoksa, ve eli yeter, ve onun fidyesine
yetecek kadar bulursa;
27.
o zaman yaptığı satış yıllarını hesap edecek, ve onu sattığı adama geri kalanı
ödiyecek; ve mülküne dönecektir.
28.
Fakat kendisine geri alamazsa, o zaman sattığı yer yubil yılına kadar onu satın
alanın elinde kalacak; ve yubilde elinden çıkacaktır, ve satan adam mülküne
dönecektir.
29.
Ve eğer bir adam, etrafı duvarla çevrilmiş bir şehirde ev satarsa, o zaman
satışının tam bir yılı içinde onun fidyesini verebilir; tam bir yıl fidye
vermek hakkı olacaktır.
30.
Ve eğer tam bir yıl içinde fidye verilmezse, o zaman etrafı duvarla çevrilmiş
şehirdeki ev, nesillerince satın alanın elinde kalacaktır; yubil yılında
elinden çıkmıyacaktır.
31.
Fakat etrafında duvar olmıyan köylerin evleri, memleketin kırı ile bir
sayılacaktır; onlar için fidye verilebilir; ve yubilde çıkacaklardır.
32.
Fakat Levililerin şehirleri, mülkleri olan şehirlerin evleri için, Levililer
her vakitte fidye verebilirler.
33.
Ve eğer Levililerden bir kimse evi için fidye vermezse, o zaman mülkü olan
şehirdeki satılmış evi yubilde çıkacaktır; çünkü Levililerin şehirlerindeki
evleri, İsrail oğulları arasında onların mülküdür.
34.
Fakat şehirleri civarındaki tarlaları satılamaz; çünkü onların ebedî mülküdür.
35.
Ve eğer kardeşin fakir düşer ve senin yanında zayıf olursa, ona yardım
edeceksin; senin yanında garip ve misafir gibi yaşıyacak.
36.
Ondan faiz ve kâr alma, ve Allahından kork; ta ki, kardeşin senin yanında
yaşasın.
37.
Ona gümüşünü faizle vermiyeceksin, ve zahireni ona kârla vermiyeceksin.
38.
Ben Kenân diyarını size vermek, ve size Allah olmak için, sizi Mısır diyarından
çıkaran Allahınız RAB’İM.
39.
Ve eğer kardeşin senin yanında fakir düşer, ve kendisini sana satarsa, onu köle
gibi çalıştırmıyacaksın.
40.
Senin yanında ücretli adam gibi ve misafir gibi olacaktır; yubil yılına kadar
senin yanında çalışacaktır;
41.
o zaman kendisi, ve kendisile beraber çocukları, senin yanından çıkacak, ve
aşiretine dönecek, ve babalarının mülküne dönecektir.
42.
Çünkü onlar Mısır diyarından çıkardığım kullarımdır; köle olarak
satılmıyacaklardır.
43.
Ona sertlikle efendilik etmiyeceksin, ve Allahından korkacaksın.
44.
Ve senin malın olacak köleye ve cariyeye gelince, etrafınızda olan milletlerden,
onlardan köle ve cariye satın alacaksınız.
45.
Ve aranızda oturan gariplerin de çocuklarından, onlardan ve diyarınızda doğmuş
olup yanınızda bulunan aşiretlerinden satın alacaksınız; ve sizin malınız
olacaktır.
46.
Ve onları kendinizden sonra miras mülk olarak çocuklarınıza bırakacaksınız,
daimî kölelerinizi onlardan alacaksınız; fakat kardeşlerinize, İsrail
oğullarına, birbirinize sertlikle efendilik etmiyeceksiniz.
47.
Ve eğer yanında olan misafir veya garip zenginleşirse, ve kardeşin onun yanında
fakir düşer ve garibe, yahut senin yanında olan misafire yahut garibin
neslinden birine kendisini satarsa;
48.
satıldıktan sonra fidyesi verilebilir; kardeşlerinden biri onun için fidye
verebilir;
49.
yahut amcası, yahut amcası oğlu, onun için fidye verebilir, yahut aşiretinden
geri kalan yakın akrabasından biri onun için fidye verebilir; yahut eğer eli
yeterse, kendisi fidye verebilir.
50.
Ve kendisini satın alan adamla, ona kendisini sattığı yıldan yubil yılına kadar
hesap görecek; ve satılışının bedeli yılların sayısına göre olacak; onun
yanında ücretlinin gündelikleri gibi olacaktır.
51.
Eğer daha çok yıllar varsa onlara göre fidyesinin bedelini satın alındığı
paradan verecektir.
52.
Eğer yubil yılına kadar kalan yıllar az ise, o zaman onunla hesap görecek;
fidyesinin bedelini yıllarına göre geri verecektir.
53.
Onun yanında yıldan yıla tutulan ücretli adam gibi olacak; senin gözün önünde
ona sertlikle efendilik etmiyecektir.
54.
Ve eğer bu suretle fidye verilmezse, o zaman kendisi ve kendisile beraber
çocukları, yubil yılında çıkacaklardır.
55.
Çünkü İsrail oğulları benim kullarımdır; Mısır diyarından çıkardığım kendi
kullarımdır; ben Allahınız RAB’İM.